Bij de zusters is recycling en sustainability vanzelfsprekend. Ze noemen het alleen anders, zij zeggen liever: zuinig, sober en gematigd. Het is bij hen dan ook geen fashion fase, zij leefden al duurzaam toen er nog geen gat in de ozonlaag zat.
Dagelijks kom ik in het klooster dingen tegen, waaruit blijkt dat de zusters bewust omgaan met duurzame materialen. Een mooi voorbeeld is de suikervoorraadbus. Uit dit Van Nelle blik wordt wekelijks suiker overgeheveld met een snoepschep, om hun porseleinen suikerpotjes te vullen. Zie die bus als een collectors-item, die op een Rotterdamse Swanmarket toch al snel €35,- oplevert, want hij staat zo lekker rustiek naast je bio/eco theekruidentuintje. Echter, door slijtage is in de loop der tijden een gat in de bodem van de bus ontstaan. Superonhandig nu! Maar voor de zusters is dit totaal geen reden om het oude blik te vervangen voor plastic Tupperware. Zolang je die suikerbus gewoon laat staan op zijn eigen plekje, en niet verschuift of verplaatst, nou dan dient hij perfect zijn doel. Geen centje pijn en zo gaat de bus nog jaren mee!
De zusters zijn erg attent. Een verjaardag wordt beslist niet vergeten. Wie jarig is krijgt een speciaal verjaardagskaartje. In het kaartje zit een los briefje gestoken, handbeschreven met vulpen (ik zeg: duurzaam!). Het briefje bevat een wens voor de jarige terwijl de felicitatiekaart zelf blanco is. Bij de persoonlijke overhandiging wordt er expliciet bij vermeld dat je ditzelfde kaartje nogmaals kunt gebruiken voor de volgende jarige in je omgeving. Hoe simpel kan recycling zijn?
Hier kan geen 100%boomvrij, CO2neutraal, ongechloord bamboekaartje van de Ecoplaza tegenop. Niet dat ik hier iets tegen heb hoor, want het zijn natuurlijke materialen dus superafbreekbaar en milieubewust. Maar in mijn ogen worden al die ecologisch afbreekbare producten zelf ook weer weggegooid. Ze ondersteunen slechts onze wegwerpmaatschappij. Wat schiet je met al die recyclesystemen op? De zusters hebben hun eigen systeem, ze gooien gewoon niets weg.
Overigens, het handschrift van de zusters is Oldschool. De lussen en halen zijn sierlijk en van nostalgische waarde. Zij zijn die vulpen master! Ik wil hun type/lettering verder niet verheffen tot font, maar wow, wat zou dat mooi staan op een handgetekende etalageruit van een hip bio-theewinkeltje. In mijn ene leven, ik bedoel dat buiten de kloostermuren, is het hip als je ecologisch, duurzaam en groen leeft. Als je Totebag gerecycled is, dan staat het er geheid op, want dat is part of the fashion. Ik beken dat ik wel eens gallisch word van dat hele ecobio gedoe. Te pas of te onpas, zolang het maar ecobio is, dan is het goed. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen duurzaam-hater, integendeel! Het is dat hautaine eromheen, dat mij vermoeit.
EINDE