Mijn naam is Loes Stoop en ik werk al bijna mijn halve leven in een klooster, bij de nonnen. Het kloosterleven is een leven apart, in een maatschappij apart. Hier gebeuren dingen die je niet snel treft in de huidige maatschappij waar ik/wij in leven. Zodra ik het klooster binnenstap, gaat de tijd terug. Snel trek ik mijn dienstkleding aan, een keurig zwart broekpak (jaren geleden was dat nog een wit jurkje). De zusters zien mij zelden in mijn eigen outfit. Mijn Nikies zijn zo fel gekleurd, dat kunnen de donkere kloostergangen niet verdragen ben ik bang. En dat terwijl de zusters niemand veroordelen, iedereen wordt gastvrij en met open armen verwelkomd, het liefst met een stuk rozijnencake. En toch.. Als de zusters mij in mijn eigen H&M-kleding zouden zien, komen er twee werelden samen die totaal vreemd zijn van elkaar. Ik hoor thuis in beide werelden.
Tien jaar geleden, op 20 jarige leeftijd, ben ik Kunstgeschiedenis gaan studeren en gaan wonen in Utrecht. Het was een geweldige opleiding en een fantastische studententijd. De zusters waren ontzettend geïnteresseerd in mijn studie en wilden graag weten welke kerk ik het allermooist vond. Iedere zondagavond kreeg ik een hostieblik mee naar huis, gevuld met heerlijke stamppot, zodat ik die week nog wat lekkers kon opwarmen. Na 4 jaar studie ontving ik mijn diploma, ik ben afgestudeerd op het smeuïge/smerige oeuvre van Paul McCarthy (Master of Modern- and Contemporary Arts).
Direct na de studie ben ik in een kapsalon gaan werken want dat was mijn grote droom; kapster worden. In de Bijlmer heb ik mijn certificaat voor Basic Hairstylist gehaald (B Academy). Twee jaar heb ik in een salon gewerkt en vanuit die salon werkte ik in een team voor photoshoots en twee keer per jaar voor de Amsterdam Fashion Week. Ondertussen knipte ik ook het haar van de nonnen en föhnde hun haar strakker dan Bea, in de kloosterkapkamer die altijd ruikt naar Elnette Haarlak en appeltaartjes. Tegenwoordig knip ik in 'Kapsalon de Klit', dat is gewoon bij mij thuis in de badkamer.
In mijn niet-professionele leven stap ik graag met mijn vriendinnen. We drinken poppenwijntjes in de kroeg en hangen stevig aan de bar, alsof die gaat kapseizen. Als ik om 03u 's nachts op de barkruk zit, gelooft niemand dat ik in een klooster werk. Ze denken dat ik dronkenmanspraat uitstamel.
In Vino Veritas bitches, in Vino Veritas...
Tien jaar geleden, op 20 jarige leeftijd, ben ik Kunstgeschiedenis gaan studeren en gaan wonen in Utrecht. Het was een geweldige opleiding en een fantastische studententijd. De zusters waren ontzettend geïnteresseerd in mijn studie en wilden graag weten welke kerk ik het allermooist vond. Iedere zondagavond kreeg ik een hostieblik mee naar huis, gevuld met heerlijke stamppot, zodat ik die week nog wat lekkers kon opwarmen. Na 4 jaar studie ontving ik mijn diploma, ik ben afgestudeerd op het smeuïge/smerige oeuvre van Paul McCarthy (Master of Modern- and Contemporary Arts).
Direct na de studie ben ik in een kapsalon gaan werken want dat was mijn grote droom; kapster worden. In de Bijlmer heb ik mijn certificaat voor Basic Hairstylist gehaald (B Academy). Twee jaar heb ik in een salon gewerkt en vanuit die salon werkte ik in een team voor photoshoots en twee keer per jaar voor de Amsterdam Fashion Week. Ondertussen knipte ik ook het haar van de nonnen en föhnde hun haar strakker dan Bea, in de kloosterkapkamer die altijd ruikt naar Elnette Haarlak en appeltaartjes. Tegenwoordig knip ik in 'Kapsalon de Klit', dat is gewoon bij mij thuis in de badkamer.
In mijn niet-professionele leven stap ik graag met mijn vriendinnen. We drinken poppenwijntjes in de kroeg en hangen stevig aan de bar, alsof die gaat kapseizen. Als ik om 03u 's nachts op de barkruk zit, gelooft niemand dat ik in een klooster werk. Ze denken dat ik dronkenmanspraat uitstamel.
In Vino Veritas bitches, in Vino Veritas...